Z przestrzeni serca – uznanie.

Zaniam zaczniesz czytać, obejrzyj. Kiedy obejrzysz, zamknij oczy i posłuchaj. Gdy będziesz słuchał/słuchała otwórz się na to aby poczuć.

Kiedy po raz pierwszy to obejrzałam, usłyszałam, poczułam jak przestrzeń mojego serca bardzo mocno zawibrowała. Zarówno przekaz, jak i nagranie, muzyka, ludzie, klimat, wszystko to rezonuje ze mną. Tak silnie, że poczułam iż nie ma już odwotu. Czas przyznać się przed sobą i światem, uznać, bardzo ważną część mnie. Zanim tym się podzielę, ważne jest dla mnie aby wspomnieć o tym jak dotarłam do tego miejsca.

Na początku tego roku, przydarzyła mi się ciekawa historia. Pewna kobieta, po spędzeniu kilku chwil ze mną, po rozmowie, gdzie wspominałam o tym, co robię, czym się pasjonuję, że prowadzę warsztaty Improwizacji Tańca i Symboliki Ciała, powiedziała mi, że bardzo w ruchach, energii, uśmiechu przypominam jej pewną kobietę. Meksykankę, która także była Tancerką. Dodała też, że opowie mi i innym piękną baśń o niej.  Pamiętam swoje wzdrygnięcie. Z jednej strony zrobiło mi się miło, a z drugiej natychmiast zaprzeczyłam „ale ja nie jestem tancerką”. Usłyszałam tylko pytanie: „ale dlaczego nie?”. I  z tym zostałam…

Wysłuchałam bardzo uważnie baśni o Meksykańskiej Tancerce, widziałam w tej baśni i siebie i całe moje plemię, z którym teraz żyję…Jakże pouczająca i piękna to była opowieść!

Spotkanie z tamtą kobietą, pracuje we mnie do dziś. Wiele też w okół tego się dzieje. Wyraźnie wraz z jej pojawieniem się w przestrzeni mojego życia, pojawiło się poczucie, że gdy akceptuję swoją wielkość, jestem w stanie widzieć ją prawdziwie w innych. Być, współistnieć z innymi ludźmi i istotami w autentycznym kontakcie. Wynika to z faktu, że zarówno stawiając siebie wyżej, ponad kimś, jak i niżej udajemy kogoś kim nie jesteśmy,  odcinając się jednocześnie od kontaktu z drugim człowiekiem, z którym wchodzimy w relację hierarchiczną. Poczuj to. Co dzieje się z Twoim ciałem, Twoimi myślami, kiedy stawiasz siebie wyżej od kogoś, że jesteś lepszy? Jakie za tym idą komunikaty, działania, postawa ciała? Poczuj, co dzieje się kiedy czujesz się gorszy od kogoś, stawiając siebie niżej? Jakie wówczas pojawiają się oczekiwania, postawy, zachowania? A co może się wydarzyć, kiedy postawisz siebie, obok drugiego człowieka na równi? Na równi, to nie znaczy, że macie po równo i potraficie to samo! Na równi to znaczy z uznaniem własnej wielkości i wielkości tego człowieka. W prawdzie swojej i jego!

Dopiero, kiedy ten obraz pojawił się przed moimi oczami, w sercu zaczęła się tworzyć piękna, nowa przestrzeń. Do uznania! Uznania czyjegoś zranienia, swojego zranienia, swojej mocy, swej drogi i równoważności drogi drugiego. Uznając swą własną, dotychczasową drogę, widząc drogę na której jestem, widząc dokąd zmierzam, zobaczyłam, że różne odcinki mej wędrówki to było towarzyszenie komuś, czasami zboczenie z własnej ścieżki, czasami podążenie innym śladem, a czasami to było czyjeś towarzyszenie w mej drodze, kogoś kto zmierza w innym kierunku. Wdzięczna jestem za to towarzyszenie mi i bycie towarzyszem dla innych. Orientując się na drodze, na której jestem, spotykając różnych ludzi, jak lustra, nareszcie zobaczyła kim jestem, co prawdziwie pomaga mi rozkwitać! Wiem, że to może ewoluować, cel mej wędrówki może się zmieniać. Dziś jednak pragnę uznać i wyrazić wdzięczność, za tę część mnie, która czyni mnie TANCERKĄ! Nie z zawodu, ale z pragnienia serca, głęboko zakorzeniona, pełna pasji i życiodajnej energii. Dziś nadaję  jej mocy działania. Działania w  Pełni!

Niech tak się stanie ❤

Wilczyca

Dorota Komasa

Zapraszam do wzięcia udziału w  cotygodniowych warsztatach, gdzie można czerpać z mej energii, i w tanecznej atmosferze odkrywać Twórczą moc w ciele, poprzez Improwizację Tańca, Glosu i Symbolike Ciała. A warsztaty kierowane są do różnych grup: Mama/Tata i ja (dzieci do lat 5),  Kobieta/Mężczyzna, grupa dla dorosłych, Matka i Córka (dziewczynki od lat 6). A szczegóły można uzyskać kontaktując się na maila lub telefonicznie: komasa.dorota@gmail.com, 533 737 877.